" Odszkodowanie z OC sprawcy za skręcenie kręgosłupa szyjnego - PZU odmówiło wypłaty, a sąd zasądził ponad 40.000 zł

Aktualności

Bezpłatna analiza sprawy

Odszkodowanie za skręcenie kręgosłupa szyjnego

Sprawy z zakresu powypadkowych uszkodzeń kręgosłupa szyjnego („smagnięcie biczem”, „whiplash”), należą do najpopularniejszych, a zarazem najbardziej bagatelizowanych przez ubezpieczycieli spraw w zakresie odszkodowań powypadkowych z OC sprawcy. W takich sprawach można jednak otrzymać należne zadośćuczynienie. Warunkiem jest jednak posiadanie jak najobszerniejszej dokumentacji medycznej oraz skierowanie sprawy do sądu. Przykładem jest sprawa sądowa jaką niedawno wygraliśmy przeciwko PZU.


Jeżeli chcesz się z nami bezpłatnie skonsultować w sprawie o odszkodowanie:

  • zadzwoń pod numer: 690 453 226
  • wyślij wiadomość e-mail na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
  • wyślij wiadomość poprzez WhatsApp
  • wyślij zapytanie poprzez dowolny formularz kontaktowy, dostępny na stronie www.kancelaria-effect.pl.

Dokonamy wstępnej analizy sprawy oraz przedstawimy propozycję jej poprowadzenia. Jesteśmy doświadczoną kancelarią prawną, specjalizującą się w sprawach związanych z uzyskiwaniem odszkodowań za wszelkiego typu wypadki. Działamy na terenie całego kraju.

(Przed kontaktem zapoznaj się z polityką prywatności i sprawdź w jaki sposób będą przetwarzane Twoje dane osobowe.)


WAŻNE ! 

W związku z licznymi zapytaniami, dotyczącymi prowadzenia spraw związanych z uszkodzeniem kręgosłupa szyjnego (urazy typu "smagnięcie biczem", „whiplash"), informujemy, że podejmujemy się tylko prowadzenia spraw, w których leczenie trwa  przynajmniej kilka miesięcy i jest potwierdzone dokumentacją od ortopedy, neurochirurga lub neurologa.

Zgłaszanie szkody, dotyczącej uszkodzeń kręgosłupa szyjnego, w ciągu kilku dni po zdarzeniu, nie dysponując żadną dokumentacją z leczenia, kończy się zwykle odmową wypłaty odszkodowania lub przyznaniem bardzo niskich kwot świadczeń.


Odszkodowanie z OC sprawcy za skręcenie kręgosłupa szyjnego - PZU odmówiło wypłaty, a sąd zasądził dla naszego klienta ponad 40.000 zł 

Skręcenie kręgosłupa szyjnego w wypadku drogowym

W dniu 18 października 2019 roku doszło wypadku drogowego, w którym kierujący pojazdem Citroen najechał na tył pojazdu marki Audi, którym kierował nasz Klient, który z kolei uderzył w kolejny pojazd, a tenże w następny pojazd. Poszkodowany po zdarzeniu odczuwał bólowe głowy, szyi oraz pleców, a po kilku dniach doszły mdłości, mocne zawroty głowy i drętwienie kończyn. W związku z dolegliwościami, po kilkunastu dniach udał się na konsultacje do lekarza neurologa, a następnie do poradni neurochirurgicznej, gdzie lekarz stwierdził, że jest bezwzględnie konieczna operacja kręgosłupa szyjnego w trybie pilnym. W grudniu wykonano operację w postaci discektomii i spondylodezo międzytrzonowej z dostępu przedniego (ACDF) na poziomie C5/C6. U Poszkodowanego pojawiły się też problemy natury psychicznej. Lekarz psychiatra stwierdził u niego zaburzenia stresu pourazowego i przepisał silne leki antydepresyjne.

Odszkodowanie za skręcenie kręgosłupa szyjnego – sprawa przeciwko PZU

Poszkodowany, po operacji zgłosił się do naszej Kancelarii, abyśmy poprowadzili sprawę w zakresie uzyskania dla niego zadośćuczynienia i odszkodowania za skutki powypadkowego uszkodzenia kręgosłupa szyjnego. Zgłosiliśmy szkodę ubezpieczycielowi sprawcy zdarzenia – Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. z siedzibą w Warszawie, który odmówił wypłaty, ponieważ zdaniem zakładu ubezpieczeń Poszkodowany nie dostarczył dokumentacji procesu leczenia obrażeń bezpośrednio po wypadku. Ponadto, zdaniem PZU zgromadzony w sprawie materiał dowodowy – wynik badania MRI kręgosłupa szyjnego nie potwierdzał wystąpienia zmian urazowych w zakresie struktury kostnej kręgosłupa szyjnego. Wyniki badań wskazywać miały natomiast na wielopoziomowe zmiany dyskopatyczne i zwyrodnieniowe. Wedle ubezpieczyciela zgłaszane przez dolegliwości były w całości następstwem stanów chorobowych nie mających związku z przedmiotowym wypadkiem, a zgłoszona szkoda nie była normalnym i typowym następstwem wypadku z dnia 18.10.2019 r. Tym samym, zdaniem PZU brak było podstaw do uznania że normalnym następstwem zdarzenia było powstanie obrażeń ciała lub rozstroju zdrowia.

Sprawa sądowa przeciwko PZU o odszkodowanie z OC sprawcy za uraz kręgosłupa szyjnego

W związku z decyzją PZU, skierowaliśmy sprawę na drogę sądową, gdzie domagaliśmy się zapłaty kwoty 30.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną w związku z wypadkiem krzywdę oraz kwoty 14.344,50 zł tytułem odszkodowania za koszty leczenia. 

W odpowiedzi na pozew Powszechny Zakład Ubezpieczeń S.A. z siedzibą w Warszawie wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd przeprowadził postepowanie dowodowe i ustalił następujący stan faktyczny. W wyniku wypadku z dnia 18 października 2019 roku Poszkodowany doznał urazu odcinka szyjnego kręgosłupa z przepukliną jądra miażdżystego krążka międzykręgowego tego odcinka. Poszkodowany początkowo odczuwał drętwienie palców obu rąk, które w kolejnych dniach nasilały się, dołączyły bóle obustronne barków oraz drętwienie kończyn górnych w mniejszym stopniu kończyn dolnych. W związku z tymi dolegliwościami Poszkodowany umówił się na konsultację neurologiczną na dzień 5 listopada 2019 roku. Lekarz neurolog skierował go na badanie MRI, które odbyło się w dniu 6 listopada 2019 roku. W wyniku badania stwierdzono dehydratację krążków międzykręgowych C4 – C7, na poziomie C5 – C6 widoczną prawoboczną przepuklinę krążka międzykręgowego na głębokość ok. 7 mm, modelująca rdzeń oraz zwężającą otwór międzykręgowy, powodując ucisk nerwu rdzeniowego prawego. Na poziomie C4 – C5 C6-C7 widoczne są szeroko łukowe wypukliny krążków międzykręgowych typu bulging. W dniu 21 grudnia 2019 roku Poszkodowany był operowany prywatnej placówce. Operacja polegała na discektomii i spondylodezo międzytrzonowej z dostępu przedniego na poziomie C5/C6. Poszkodowany zdecydował się na operację w szpitalu prywatnym, bowiem terminy w placówkach z refundacją NFZ były bardzo odległe, a leczenie musiało odbyć się pilnie z uwagi na groźbę paraliżu. Oczekiwanie na zabieg operacyjny narażało go na pogorszenie stanu zdrowia. Przeprowadzenie zabiegu operacyjnego było konieczne. Stan zdrowia Poszkodowanego przed operacją nie był stabilny, dolegliwości związane z przepukliną jądra miażdżystego odcinka szyjnego nasilały się, dlatego istniało ryzyko pogorszenia się stanu zdrowia w przypadku nie podjęcia natychmiastowego leczenia. W przypadku urazów, jak ten, którego doznał Poszkodowany, należy się liczyć z możliwością powstania zmian zwyrodnieniowych oraz dyskopatii w przyszłości. Przed wypadkiem nie zgłaszał dolegliwości bólowych. W początkowym okresie powypadkowym natężenie cierpień należy ocenić na znaczne, podobnie dolegliwości mogły być intensywne w okresie pooperacyjnym. Po wypadku u Poszkodowanego pojawiły się dolegliwości natury psychicznej – zaburzenia snu, drażliwość, napady strachu, ciągłe napięcie. W związku z tym Poszkodowany był konsultowany przez psychiatrę. Poszkodowany odczuwał stres związany ze stanem kręgosłupa i lękiem przed trwałym kalectwem. Objawy stwierdzone u poszkodowanego wskazują na zaburzenia adaptacyjne. Tego typu uszczerbek na zdrowiu psychicznym nie powodował konsekwencji w jego życiu społecznym i zawodowym.

W związku z leczeniem Poszkodowany poniósł koszty w wysokości 14.344,50 zł. Poszkodowany korzystał w części z pomocy lekarskiej udzielanej w gabinetach prywatnych, ponieważ zabiegi refundowane przez NFZ miały odległe terminy.

Decyzją z dnia 20 listopada 2019 roku Powszechny Zakład Ubezpieczeń S.A. z siedzibą w Warszawie nie znalazł podstaw do wypłaty odszkodowania oraz zadośćuczynienia za doznaną przez Poszkodowanego w związku z wypadkiem z dnia 18 października 2019 roku krzywdę. Na skutek odwołania Poszkodowanego, po ponownej analizie sprawy, ubezpieczyciel stwierdził brak podstaw do zmiany dotychczasowego stanowiska.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadka oraz przesłuchanie Poszkodowanego, którym Sąd dał w pełni wiarę jako spójnym i logicznym, a także w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, których autentyczność nie była kwestionowana przez strony i nie budziła wątpliwości Sądu. Kluczowymi dla ustalenia stanu faktycznego były też opinie biegłych z zakresu z zakresu psychiatrii oraz z zakresu neurochirurgii. Sąd dokonał oceny opinii biegłych sądowych z uwzględnieniem poziomu wiedzy, podstawy teoretycznej opinii, sposobu motywowania sformułowanych stanowisk, wyrażonych w nich ocen, zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, uzasadnienia przedstawionych w niej poglądów. Zdaniem Sądu zostały one sporządzone rzetelnie. Twierdzenia biegłych zamieszczone w opiniach poparte są rzeczową, logiczną i spójną argumentacją. Biegli wskazują przesłanki swego rozumowania, które prowadziło ich do ostatecznej konkluzji. Opinie biegłych są prawidłowe, gdyż zawierają wnioski, które są sformułowane w sposób przystępny i zrozumiały. W ocenie więc Sądu opinie biegłych sądowych pozwoliły w sposób jednoznaczny ustalić okoliczności wymagające wiedzy specjalnej. Sąd nie doszukał się żadnych przesłanek, które podważałyby prawidłowość ustaleń biegłych. Biegli w sposób wyczerpujący ustosunkowali się w swoich opiniach uzupełniających do zarzutów podniesionych przez strony.

Wyrok sądu w sprawie o odszkodowanie i zadośćuczynienie z OC sprawcy za skręcenie kręgosłupa szyjnego

Sąd uznał, że powództwo jako zasadne zasługiwało na uwzględnienie w całości. Stosownie art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Również w tym wypadku dla domagania się odszkodowania trzeba wykazać te same przesłanki, z tą różnicą, że odpowiedzialność ubezpieczyciela niezależna jest od tego, czy sprawca szkody odpowiada na zasadzie winy czy ryzyka.

Spór stron w niniejszej sprawie skupiał się wokół ustalenia, czy powstałe u Poszkodowanego obrażenia ciała i rozstrój zdrowia są normalnym następstwem wypadku z dnia 18 października 2019 roku. Rozstrzygając w tej kwestii Sąd oparł się na opinii biegłych sądowych z zakresu psychiatrii oraz z zakresu neurochirurgii. Biegły neurochirurg w sposób jednoznaczny wskazał, iż to w wyniku kolizji z dnia 18 października 2019 roku Poszkodowany doznał urazu odcinka szyjnego kręgosłupa w przepukliną jądra miażdżystego krążka międzykręgowego tego odcinka, a uszczerbek na zdrowiu określił na 5 %. Podobnie biegła sądowa z zakresu psychiatrii wskazała, iż na skutek zdarzenia z 18 października 2019 roku u Poszkodowanego wystąpiły objawy zaburzeń adaptacyjnych, a ich rodzaj i nasilenie uzasadniają przyznanie długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5 %.

Wysokość zadośćuczynienia za krzywdę wynikającą z urazu kręgosłupa szyjnego

Stosownie do art. 445 §1 k.c. w zw. z art. 444 §1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia może być podstawą żądania zadośćuczynienia za krzywdę. Chodzi tu o krzywdę ujmowaną jako cierpienie fizyczne (ból i inne dolegliwości), cierpienia psychiczne (ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia w postaci np. zeszpecenia, niemożności uprawiania działalności artystycznej, naukowej, wyłączenia z normalnego życia itp.). Zadośćuczynienie pieniężne ma na celu przede wszystkim złagodzenie tych cierpień i ma charakter całościowy - powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez poszkodowanego, mowa jest bowiem o „odpowiedniej sumie tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”, przyznawaną jednorazowo.

Kryteria określające zasady ustalania wysokość zadośćuczynienia pieniężnego wypracowane zostały w orzecznictwie Sądu Najwyższego przy założeniu, że celem zadośćuczynienia jest wyłącznie złagodzenie doznanej przez poszkodowanego krzywdy. I tak wskazuje się, że zadośćuczynienie z art. 445 k.c. ma przede wszystkim charakter kompensacyjny i tym samym jego wysokość musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Wysokość ta nie może być jednak nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy i aktualnych stosunków majątkowych społeczeństwa, a więc powinna być utrzymana w rozsądnych granicach ( tak Sąd Najwyższy w wyroku z 26 lutego 1962 r., 4 CR 902/61; w wyroku z 24 czerwca 1965 r., I PR 203/65; por. też wyrok z 22 marca 1978 r., IV CR 79/78). Określenie wysokości zadośćuczynienia powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, a m.in. również wieku poszkodowanego i czasu trwania jego cierpień ( tak SN w wyroku z 12 kwietnia 1972 r., II CR 57/72). Przyznanie poszkodowanemu zadośćuczynienia z art. 445 §1 k.c. zależy od uznania sądu. Sąd bierze przy tym pod uwagę całokształt okoliczności sprawy, w tym szczególnie fakt otrzymania przez poszkodowanego kwoty pieniężnej z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków dokonanego na koszt osoby obowiązanej do odszkodowania. Jeżeli poszkodowany otrzymał z wymienionego tytułu bardzo wysoką kwotę pieniężną, może to prowadzić do oddalenia powództwa o zadośćuczynienie ( tak Sąd Najwyższy w wyroku z 27 sierpnia 1969 r., I PR 224/60).

Przede wszystkim jednak, w orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się, że określanie wysokości zadośćuczynienia należy do sfery swobodnego uznania sędziowskiego ( wyrok Sądu Najwyższego z 15 września 1999 r., III CKN 339/98). Artykuł 445 §1 k.c. pozostawia - z woli ustawodawcy - znaczną swobodę sądowi orzekającemu w określeniu wysokości należnej sumy pieniężnej ( wyrok Sądu Najwyższego z 5 maja 2000 r., II CKN 1002/98). Określenie odpowiedniej sumy zadośćuczynienia wymaga rozważenia wszystkich okoliczności sprawy, w szczególności rodzaju naruszonego dobra i rozmiaru doznanej krzywdy, intensywności naruszenia oraz stopnia winy sprawcy, a także sytuacji majątkowej zobowiązanego (ewentualnie stopnia winy i sytuacji majątkowej zobowiązanego) ( tak Sąd Najwyższy w wyroku z 16 kwietnia 2002 r., V CKN 1010/00).

W ocenie Sądu, uszczerbek na zdrowiu Poszkodowanego, może być jedną z okoliczności, która pozwala określić wysokość zadośćuczynienia, jednak nie może stanowić jedynego i wyłącznego kryterium. Nie uwzględnia ani rozmiaru, ani faktu występowania bólu jaki towarzyszy nie tylko powstaniu urazu, ale i późniejszemu jego leczeniu, ale także faktu i rozmiaru powstania cierpień psychicznych, jakie niewątpliwie pojawiły się u Poszkodowanego w związku z wypadkiem oraz pilną operacją. Poszkodowany jest osobą młodą, ojcem, a przed wypadkiem był aktywny fizycznie i towarzysko. Uraz kręgosłupa, którego doznał w wyniku wypadku, spowodował, że komfort życia i stan zdrowia uległy znacznemu pogorszeniu. Poszkodowanemu cały czas towarzyszy obawa, czy nie dojdzie do powrotu choroby. Mając na uwagę powyższe, Sąd uznał, że kwota 30.000 zł w zakresie zadośćuczynienia jest kwotą adekwatną do doznanych cierpień.

Odszkodowanie za koszty prywatnego leczenia, wynikającego z urazu kręgosłupa szyjnego

W przedmiotowym postępowaniu Poszkodowany dochodził ponadto roszczeń odszkodowawczych obejmujących wskazane przez niego koszty leczenia poniesione wskutek niwelowania skutków wypadku. Zgodnie z art. 444§1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Z treści powyższego przepisu wynika zatem, iż przewidziane w nim odszkodowanie obejmuje wszelkie wydatki pozostające w związku z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia, jeżeli są one konieczne i celowe. Poszkodowany ma tym samym prawo do zwrotu wszelkich kosztów związanych z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia. Mając na względzie powyższe okoliczności, jak również przedstawione przez Poszkodowanego rachunki, jak i faktury VAT, a także wnioski opinii biegłych, Sąd nie miał wątpliwości, że Poszkodowany powinien otrzymać zwrot kosztów leczenia związanych z operacją, niezbędnymi badaniami, wizytami u specjalistów oraz serią przeprowadzonych zabiegów rehabilitacyjnych. Jak bowiem wynika z sentencji uchwały Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt III CZP 63/15 świadczenie ubezpieczyciela w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje także uzasadnione i celowe koszty leczenia oraz rehabilitacji poszkodowanego niefinansowane ze środków publicznych (art. 444 § 1 k.c.). Nie można także obarczać poszkodowanego obowiązkiem każdorazowego dowodzenia zasadności skorzystania z leczenia lub rehabilitacji niefinansowanych ze środków publicznych. Takie bezpodstawne wymagania dowodowe prowadzą do obciążania poszkodowanych obowiązkiem wykazywania wystąpienia sytuacji uzasadniających leczenie prywatne. Jeżeli jednak ubezpieczyciel odpowiadający wobec poszkodowanego w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych powołuje się wobec uprawnionego na ustawowy obowiązek minimalizacji szkody, to może kwestionować celowość kosztów poniesionych przez poszkodowanego; wtedy ciężar dowodu spoczywa na ubezpieczycielu (art. 6 k.c.). Z tych względów Sąd uznał, że prywatne leczenie i rehabilitacja były konieczne i celowe. Strona pozwana zaś nie przedstawiła żadnych dowodów, które wskazywałyby, że leczenie miałoby być terminowo przeprowadzone w ramach NFZ.

Sąd zasądził także odsetki od dni kwoty 30.000 zł od dnia 5 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty, a od kwoty 14.344,50 zł od dnia 6 marca 2020 roku oraz zwrot na rzecz Poszkodowanego pełnych kosztów procesu.

Strona pozwana nie wniosła apelacji od wyroku. Został on zrealizowany w całości, niezwłocznie po uprawomocnieniu.  PZU zapłaciło łącznie 62.481,62 zł na rzecz Poszkodowanego oraz 2.054,49 zł na rzecz Skarbu Państwa.

Pomożemy uzyskać odszkodowanie za skręcenie kręgosłupa szyjnego od PZU lub innego zakładu ubezpieczeń

Jeżeli chcesz się z nami bezpłatnie skonsultować w sprawie o odszkodowanie:

  • zadzwoń pod numer: 690 453 226
  • wyślij wiadomość e-mail na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
  • wyślij wiadomość poprzez WhatsApp
  • wyślij zapytanie poprzez dowolny formularz kontaktowy, dostępny na stronie www.kancelaria-effect.pl.

Dokonamy wstępnej analizy sprawy oraz przedstawimy propozycję jej poprowadzenia. Jesteśmy doświadczoną kancelarią prawną, specjalizującą się w sprawach związanych z uzyskiwaniem odszkodowań za wszelkiego typu wypadki. Działamy na terenie całego kraju.

(Przed kontaktem zapoznaj się z polityką prywatności i sprawdź w jaki sposób będą przetwarzane Twoje dane osobowe.)

Dlaczego Kancelaria Effect?

  • Posiadamy wieloletnie doświadczenie,
  • Szczycimy się bardzo dobrą opinią klientów,
  • Bezpłatnie i rzetelnie analizujemy każdą sprawę,
  • Prowadzimy sprawy na etapie polubownym i sądowym,
  • Obsługujemy sprawy z terenu całego kraju.
Zostaw numer, oddzwonimy! Jesteś już 4 osobą, która dzisiaj zamówiła rozmowę z nami.
Pole Imię jest wymagane
Pole telefon jest wymagane
Dziękujemy za skontaktowanie się z nami. Odpowiemy wkrótce.
Zostaw wiadomość, a my skontaktujemy się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.
Pole Imię jest wymagane
Pole telefon jest wymagane
Dziękujemy za skontaktowanie się z nami. Odpowiemy wkrótce.
Zostaw wiadomość, a my skontaktujemy się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.
Pole Imię jest wymagane
Pole Email jest wymgane.
Pole telefon jest wymagane
Wpisz swoją wiadomość, to pole jest wymagane.
Dziękujemy za skontaktowanie się z nami. Odpowiemy wkrótce.